دف ، به واسطه حضور در دستان نوازندگان ماهری که با آن سرودهای ضربی سنتی و نوآورانه را خلق می‌کنند، جایگاه منحصر به فردی در صحنه‌های موسیقی محلی و بین‌المللی پیدا کرده است. این ساز به دلیل تنوعی که در تکنیک‌های نوازندگی دارد، به هنرجویان و استادان اجازه می‌دهد تا بیان‌های موسیقایی خود را به صورت گسترده‌ای نمایش دهند.

 بیش از یک ساز، فرهنگی که به نوا درآمده

دف دوده تنها یک ساز نیست؛ بلکه نقطه تلاقی تاریخ‌ها، افسانه‌ها و مناسک فرهنگی است که نگاشته بر هویت فرهنگی ایران و خاورمیانه می‌باشد. از مجالس مذهبی و مراسم عرفانی گرفته تا جشن‌ها و سرورهای فرح‌بخش، به عنوان یک همراه همیشگی نشاط و شادی به شمار می‌رود.

تأملی در ساخت  و دقت هنری آن

ساخت دف دوده به عنوان یک اثر هنری، با دقت و مهارتی بالا همراه است. انتخاب چوب برای سازه، مراحل پیچیده کشیدن پوست و تنظیم صدا، همه نیازمند دانشی عمیق و تجربه‌ای دست‌اول است.

 گزینه‌ای برای آینده موسیقی

با توجه به سیر تکاملی که دف‌ها طی کرده‌اند، سازهای دوده به عنوان نمادی از پایداری و نوآوری در موسیقی مطرح است. جوانان و علاقه‌مندان به موسیقی تشویق به آموختن و استفاده از این ساز شده‌اند تا آن‌که صدای گذشته را به آینده منتقل کنند و میراثی زنده را برای نسل‌های بعدی پدید آورند.

تست صدای این ساز در مجموعه موسیقی آونگ