ساز نی، با وجود ساختار آکوستیکی به‌ ظاهر ساده، دارای پیچیدگی ‌های بسیار در تولید صدا و اجرای کارگان موسیقی دستگاهی است. به‌ دلیل وجود همین پیچیدگی ‌ها، آموزش این ساز، به‌منظور کسب مهارت در اجرای کارگان موسیقی ایرانی با بهره‌ برداری از توانایی‌های بالقوه و بالفعل این ساز، می ‌بایست مبتنی بر روشی هدفمند و برنامه ‌ریزی ‌شده باشد. کتاب حاضر، که دستور مقدماتی آموزش این ساز است، تلاش می‌ کند تا، با درنظرگرفتن این موارد، توانایی ‌های اولیه‌ ی هنرجو را تقویت کرده او را برای نواختن بخش ‌های دشوارتر آماده کند. برحسب این ضرورت، این کتاب در دو بخش طراحی و نوشته شده است: در بخش نخست به فراگیری ظرفیت ‌های تکنیکی ساز به‌ لحاظ صدادهی و انگشت ‌گذاری، آشنایی با قواعد نوشتاری زبان موسیقی، شناخت علائم و کاربرد آنها با نگاه به ساختار، ترکیب‌ بندی دانگ‌ ها و مایه‌ های موسیقی دستگاهی و انطباق آنها با ساز نی پرداخته شده است. بخش دوم بر اجرای کارگان موسیقی در فرم‌ های رایج سازی و آوازی، به‌ منظور بهره‌ برداری از خصوصیات ساز نی و ترکیب آنها و نیز شناخت محتوای موسیقی دستگاهی متمرکز است.