کتاب سوزوکی 1 و 2 پیانو

1. نت‌خوانی به مدت چهار تا پنج دقیقه
2. تکنیک به مدت چهار تا پنج دقیقه
3.  رپرتوار سوزوکی به مدت پانزده تا بیست دقیقه
4. دوره ی قطعات پیشین به مدت چهار تا پنج دقیقه

کتاب‌های سوزوکی به طور ویژه به مبحث نت‌خوانی نمی‌پردازد. لذا بسیاری از معلم ها مطمئن نیستند که زمان و شیوه مناسب پرداختن به آن کدام است.

تعیین این‌که چه زمانی کودک باید بتواند قطعات سوزوکی را بخواند غیرممکن است و مثل این پرسش است که کودک چه وقت می‌تواند همه‌ی کلماتی را که بیان می‌کند، بنویسد.

به طور مشخص زمان آن برای هر فرد متغییر است. آنچه اهمیت دارد این است که نت‌خوانی و نواختن موسیقی مهارت‌هایی کاملا متفاوت هستند و بنابراین توانایی نت‌خوانی ممکن است همیشه به سرعت توانایی در نواختن پیشرفت نکند.

در کتاب‌های سوزوکی به تکنیک به طور جداگانه پرداخته نشده اما با قطعه‌ی اول در کتاب مکتب پیانو سوزوکی جلد اول و دوم با نام بدرخش ستاره آموزش آن آغاز شده است.

واریاسیون‌های بدرخش تکنیک ناب در لباس قطعه هستند.

وقتی که کودک این واریاسیون‌ها را می‌نوازد بدون این ‌که بداند نخستین تمرین‌های تکنیکی خود را پشت پیانو پیش می‌برد. واریاسیون اول که به می‌سی‌سی‌پی هات داگ معروف است

دو نوع استاکاتو را به کار می‌گیرد:

1.  استاکاتوی ساعد یا هات داگ
2. استاکاتوی کوچک مچ یا می‌سی‌سی‌پی

واریاسیون‌های بدرخش و تنالیزاسیون یک الگوی پنج انگشتی که از دو تا سل بالا رفته و پایین می‌آید تمام تکنیکی را که هنرجو تا داستان کوتاه جلد دو احتیاج دارد فراهم می‌کنند.

به هر حال آموزش سیستماتیک گام و آرپژ پس از این که واریاسیون‌های بدرخش و تنالیزاسیون کامل جا افتادند می‌تواند آغاز شود.

اما اکثر هنرجوها تنها با اتمام جلد یک آماده‌ی نواختن گام می‌شوند.

همچنین پرداختن به رپرتوار سوزوکی با گوش کردن معلم به قطعه‌ای که در جلسات پیشین آموزش داده شده آغاز می‌شود.

اگر با توجه به مفهوم پله در شیوه‌ی سوزوکی، مواردی در حد توان هنرجو به او آموخته شده باشد مشکلی در این زمینه وجود نخواهد داشت و می‌توان پله‌های جدیدی را به او آموزش داد.

آخرین قسمت هر جلسه درس، دوره کردن قطعات آموخته شده‌ی پیشین است.

در متد آموزش سنتی معمولا هنرجو یک قطعه را آموخته و آن را در چندین موقعیت می‌نوازد و سپس آن را کنار می‌گذارد و از خاطر می‌برد.

اما در متد سوزوکی همان‌طور که پیشتر اشاره کردم، تکرار نقش اساسی ایفا می‌کند. نه تنها هنرجو همه‌ی قطعاتی را که می‌آموزد از حفظ اجرا می‌کند بلکه باید آن‌ها را همواره آماده نگه دارد و بهبود بخشد.